چرت و پرت های من
تا آسمان راهی نیست اما تا آسمانی شدن راه بسیار استچرت و پرت های من
تا آسمان راهی نیست اما تا آسمانی شدن راه بسیار استسلام
من اومدم...........................
خوابگاه و دانشگاهم یه دوران و لحظات کاملا متفاوتیه ها..........
در کل بد نیس..
پسرای کلاسمونم بد نیستن فقط دوتاشون رو اعصابم راه می ره یکی خیلی کلاس می ذاره
اون یکیم...............اینجاشو سانسور می کنم
یکی از دوستام یه شنبه مریض شد و تا ساعت 8 شب باهم دکتر بودم به قول استاد رایانه آدم تو دوران دانشجویی مستقل بار میاد تا حالا به عنوان همراه یه بیمار نبودم اونم دو نفر آدم کوچیک
برای اولین بار تجربش کردم.
در کل بد نبود حس آدم بزرگا بهم دست داد....
جمعه باید برم و شنبه کله صبح دانشگاه شروع نشده امتحان دارم
استاد زبانم هم نگو یه پا جنتلمن...
واسه خودش سوپر ابهته....
آدم باحالیه...
استاد روانم هم از اون آدماییه که افکارشونو دوس دارم...
چه قدر باکلاسه یه سر و کله تو یه درس از همه جلوتر باشی... مث رایانه
پ ن : هفته اول خیلی دلم تنگ شده بود اما کم کم دارم عادت می کنم
پ ن : چرا این نت خوابگاه وصل نمیشه ... اه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه