تا آسمان راهی نیست اما تا آسمانی شدن راه بسیار است
درباره من
اینجا سرزمین من است...
و من مالک آنم...
می نویسم در لحظات دلتنگیم و ثبت میکنم دقایقم را بر دیواره های این سرزمین...
تا یادم نرود دیروز را چگونه بر من گذراند این روزگار...
شروع میکنم به نام معبودم...
به نام او...
-----------------------------------------
اینجـــا من مینویســـم
خـــودم را
لحظه هـــایم را
عصبـــانیتم را
دلتنگی هـــایم را
غرغر هـــایم را
گله هـــایی که هیچگاه
به زبـــان آورده نمیشـــوند
و مدام نوشتـــه میشونـــد
چیزهـــایی
که روزی آزارم میـــداده
خـــودم را . . .
تـــورا . . .
اورا . . .
همـــه را . . .
توی آشفته تریـــن لحظات
هـــم مرا ببینی ظاهـــرم آرام است
اما اینجـــا کلمه هام فریـــاد است
اینجـــا مال مـــن است . . .
مال خـــودم . . .
هر جـــور دلم بخواهـــد
توش مینویســـم
تا آرامم کنـــد
وقتی صدا کـــم می آورم
وقتی بغض میکنـــم . . .
وقتی میمیـــرم . . .
هر کس دلـــش گرفته است
از اینجـــا برود
اینجـــا
اتـــاق ترک خورده
خـــاطرات من است . . .
ادامه...
امتحانا که تموم شده منم دچار همین روزمرگی شدم
سلام
آره صبر گاهی خیلی سخت میشه...
ممنون از حضورتون
موفق باشید
درود مهربان
خیلی زیباست ...
سخن از دل ما میگویی ...
آفرین ...